Productie van eiwitten kan voldoende zijn mits biomassa goed wordt benut

Eiwitten zijn, behalve essentiële bouwstoffen voor mens en dier, tevens bruikbaar voor toepassingen in bijvoorbeeld shampoos, bioplastics, coatings of lijmen. Mits er voldoende efficiënt met grondstoffen wordt omgesprongen, kunnen voor zowel food als non-food toepassingen wereldwijd voldoende eiwitten worden geproduceerd. Op basis van een deskstudie in opdracht van het ministerie van Economische Zaken schrijven wetenschappers van Wageningen UR Food & Biobased Research dat er ook bij een wereldbevolking van 9,3 miljard mensen in 2050 voldoende eiwitten beschikbaar zijn. Van belang is echter wel dat de eiwitten, door bioraffinage, uit grondstoffen gehaald kunnen worden zonder hun unieke eigenschappen te verliezen.
De juiste toepassing bij eiwitten zoeken is essentieel, betogen de onderzoekers. Dieren die met laagwaardige eiwitten toe kunnen, zouden bijvoorbeeld geen soja als voer hoeven krijgen, schrijven zij. Soja is van zichzelf al zeer geschikt voor menselijke consumptie; dieren zijn juist in staat laagwaardige biomassa om te zetten in eiwitten die geschikt voor de mens.
\Daarnaast kunnen eiwitten gebruikt worden om bepaalde materialen en chemicaliën te vervaardigen die nu veelal synthetisch gemaakt worden, op basis van aardolie. Voor de lijmindustrie is de hoge kleefkracht van eiwitten interessant, de verfindustrie zet eiwitten in om emulsies te stabiliseren en in cosmetica worden hydrolysaten van keratine, gelatine en tarwegluten gebruikt. De eiwitten voor deze toepassingen zijn als gevolg van de opkomst van petrochemische stoffen in de afgelopen 50 jaar veel vervangen door synthetische polymeren. De vraag van consumenten naar milieuvriendelijke, hernieuwbare grondstoffen stijgt echter, en bovendien worden synthetische grondstoffen duurder. Eiwitten kunnen de komende jaren juist goedkoper worden, doordat de productie wordt opgeschroefd. Naast traditionele eiwitbronnen, met name geteeld voor consumptie, zijn er ook eiwitrijke gewassen in opkomst die geteeld worden voor toepassingen in materialen en chemicaliën.
In de studie is een inventarisatie gemaakt van zowel de huidige beschikbare eiwitbronnen als de bronnen waar in de toekomst veel van verwacht wordt. In opkomst zijn bijvoorbeeld proteïnen uit algen, met name geschikt voor veevoer en voedingssupplementen. Insecten zijn eveneens een goede eiwitbron voor veevoer en eventueel humane voeding. Eiwitten uit klavers, grassen en bladeren zijn potentieel bruikbaar voor biobased toepassingen. Ook GFT-afval, bermgras en reststromen uit de vleesverwerkende en schaaldierverwerkende industrieën bevatten veel eiwitten die nog niet volledig gebruikt worden, maar waarvoor biobased toepassingen gevonden kunnen worden.
Om te zorgen voor voldoende eiwitten is ook van belang dat het verlies van grondstoffen wordt beperkt. Enkele voorbeelden van verlies van grondstoffen die in de studie worden benoemd zijn: loof dat onbenut achterblijft op het land, reststromen die worden vergist voor biogasproductie zonder dat eerst de eiwitten worden geoogst, koeien die gras eten dat veel meer eiwitten bevat dan ze kunnen opnemen, en verspilling van voedsel door mensen.