Steeds meer erkenning voor het potentieel van biogas

Wereldwijd groeit het besef van de enorme kansen die biogas biedt. Steeds vaker erkennen landen, bedrijven en beleidsmakers hoe dit hernieuwbare gas bijdraagt aan de energietransitie, de verduurzaming van de warmte- en transportsector en het sluiten van kringlopen in de landbouw en afvalverwerking.

Biogas wordt doorgaans lokaal geproduceerd uit organische reststromen zoals mest en ander biologisch afval. Daarmee ondersteunt het niet alleen decentrale energievoorziening, maar versterkt het ook de leefbaarheid van plattelandsgemeenschappen door banen en extra inkomen te creëren. Bovendien is het een betrouwbare, regelbare energiebron die flexibel kan bijdragen aan stabiliteit op het energienet, met name wanneer zon- en windenergie onvoldoende leveren.

De technologieën voor vergisting en opwerking tot biomethaan zijn volwassen en breed toepasbaar. Met de juiste wettelijke en economische stimulus zijn er in potentie enorme schaalvergrotingen te realiseren. Dat zal niet alleen de CO₂-voetafdruk verminderen, maar ook bestaande infrastructuur – zoals gasleidingen en voertuigtankstations – benutten. Desondanks speelt biogas momenteel slechts een beperkt aandeel binnen de wereldwijde energiemix. Bezwaren zoals complexe regelgeving, hoge opstartkosten en lage bekendheid bij gebruikers beperken de groei nog.

Samengevat: het wereldwijde momentum voor biogas neemt toe, dankzij erkende voordelen als lokale productie, betrouwbare energievoorziening en kringloopgedreven output. Om het potentieel echt te benutten, zijn gericht beleid, investeringsondersteuning en versnelde projectuitvoering nodig.

Groene waterstof in de gasleiding

Groene Waterstof leek een aantal jaar geleden dé oplossing voor al onze energieproblemen. Auto’s kunnen erop rijden, huizen kunnen ermee verwarmd worden en de staalindustrie kan in één klap vergroenen dankzij dit wondergas. Alleen nu dreigt waterstof toch in het verdomhoekje te belanden. Reden voor ING om deze week in de Volkskrant aan de bel te trekken. Want: er liggen volop kansen. Met als opvallendste idee om groene waterstof door onze huidige gasleidingen te gaan pompen. TNO-onderzoeker en waterstofexpert René Peters vertelt erover bij Radio 1.

Onderzoek toont tekortkomingen in opzet waterstofinfrastructuur volgens AFIR

Een recente studie waarschuwt dat de voorgestelde AFIR-normen (Alternative Fuels Infrastructure Regulation) voor waterstofstations onvoldoende aansluiten op de praktijk. Vooral de focus op minimale opslagcapaciteit per station klopt niet, stellen de onderzoekers.

Volgens de AFIR-richtlijn moet ieder waterstoftankstation een opslag van minimaal 2 ton aan waterstof hebben. In theorie zou één vulpunt daarmee 2 ton per dag kunnen afzetten. Maar in de praktijk blijkt dat: Één vulpunt continu 7 uur per dag moet tanken om dat volume te halen. Daarom zijn meestal twee tot drie vulpunten noodzakelijk om die dagelijkse afzetcapaciteit werkbaar te maken.

Een andere visie is dat een station minder voorraad nodig heeft, mits het meerdere keren per dag bijgevuld wordt. Moderne tube‑trailers kunnen per rit ongeveer 1 ton vervoeren. Met twee bestellingen verspreid over de dag kan een opslag van slechts 1 ton volstaan om toch aan de 2 ton dagelijkse afzet te komen. 

Herbert Krajenbrink MT-lid Ruimtelijke Energieprojecten Waterstof, CCS en Aardgas bij KGG

Herbert Krajenbrink start per 1 augustus 2025 als MT-lid Ruimtelijke Energieprojecten Waterstof, CCS en Aardgas bij het ministerie van Klimaat en Groene Groei.

In deze rol gaat hij aan de slag met de ruimtelijke inpassing van grote energieprojecten, zoals waterstoftransport, CO₂-opslag en aardgaswinning. Samen met een enthousiast team werkt Herbert aan oplossingen voor complexe opgaven: van ruimtegebrek tot maatschappelijk draagvlak. Ook stuurt hij een nieuwe afdeling aan die zich richt op CCS en aardgas. Als schakel tussen regio’s en het Rijk zoekt Herbert de samenwerking met overheden, netbeheerders en andere partners. Een rol vol inhoud, strategie en impact – precies wat nodig is om het energiesysteem van de toekomst te helpen bouwen.

De afgelopen jaren vervulde hij meerdere sleutelrollen binnen het ministerie van Klimaat en Groene Groei, waaronder als clustercoördinator Aardgas en Waterstof binnen de directie Energiemarkt en als waarnemend manager binnen de directie Realisatie Energie. In die functies gaf hij leiding aan diverse teams, bouwde hij aan de waterstofmarkt en werkte hij aan de versnelling van energie-infrastructuur via het MIEK-programma. 

Draaien bedrijven in de Achterhoek straks op stroom van koeienpoep?

Alwies Hermans en zijn vrouw Estrella, van het bedrijf De Covik, zijn bezig met de ontwikkeling van een mestvergister in de regio Steenderen.

De Covik is actief in loonwerk en grondverzet en werkt veel samen met boeren in de omgeving. Volgens Hermans horen ze steeds hetzelfde probleem: „Iedereen heeft een overschot aan mest — of specifieker: aan stikstof. Boeren betalen flink om daarvan af te komen.”

Veel boeren zouden daarom graag een eigen mestvergister willen. „Maar die installaties zijn kostbaar en voor een gemiddeld melkveebedrijf financieel niet haalbaar,” legt Hermans uit. „Daar willen wij verandering in brengen.”

Hij ziet een centrale mestvergister als oplossing. Boeren uit de omgeving kunnen daar gezamenlijk hun mest naartoe brengen. Een deel van de stikstof wordt daar ‘uitgewassen’. De mest — met ongeveer de helft minder stikstof — kunnen ze desgewenst later weer gebruiken op hun eigen land.

Forze drijft op eigen water(stof)

Op vrijdag 11 juli vaart er geen toeristenboot, rondvaart of woonboot door de Herengracht, maar iets veel opvallenders: een raceauto. Niet zomaar een – de Forze 8, een volledig op waterstof aangedreven raceauto gebouwd door studenten van de TU Delft, wordt dan over het water vervoerd als zichtbaar statement voor de energietransitie.

De actie, georganiseerd door Forze Hydrogen Racing, is geen stunt om de stunt, maar volgens de initiatiefnemers een krachtig symbool. Terwijl de klimaatdoelen steeds nijpender worden en stedelijke emissies nog altijd hoog zijn, wil het studententeam het publiek letterlijk confronteren met wat er technisch al mogelijk is. “Onze auto rijdt 300 km/u op een circuit en stoot daarbij niets anders uit dan water. En juist dát willen we symbolisch zichtbaar maken, midden in de stad, centraal in onze maatschappij”, aldus een teamlid.

Waar batterij-elektrisch rijden inmiddels ingeburgerd is, blijft waterstofmobiliteit voor velen abstract. Toch is het een veelbelovende schakel in de energietransitie – zeker voor sectoren waar batterijen tekortschieten, zoals vrachtverkeer, industrie of motorsport. Forze laat zien dat waterstof geen toekomstmuziek is, maar vandaag al realiseerbaar. De Forze 8 wordt op 11 juli letterlijk 'naar het water teruggebracht', als metafoor voor zijn enige uitstoot: H₂O.

Dat juist Amsterdam is gekozen als locatie, is geen toeval. De stad streeft naar een volledig uitstootvrije binnenstad in 2030. “Dit is een publieke oproep aan overheid, industrie en burger: kijk wat jonge mensen al kunnen bouwen, en stel je voor wat er mogelijk is als we écht investeren in duurzame technologie,” stelt het team.

Forze Hydrogen Racing bestaat uit circa 40 studenten van de TU Delft die werken aan het bouwen van waterstofraceautos. Met inmiddels 9 generaties aan waterstofautos, waarmee wordt geraced tegen benzineauto’s op circuits door heel Europa. Toch reikt hun ambitie verder dan motorsport: hun missie is om waterstofinnovatie tastbaar te maken – als inspiratie en proef van haalbaarheid voor overheden, bedrijven én het grote publiek.

Langs de route van de boottocht staan teamleden klaar om uitleg te geven over hoe waterstoftechnologie werkt. De raceauto wordt vergezeld door twee teamleden in pitsuits op een elektrische ponton, en iedereen is welkom om te komen kijken, vragen te stellen of foto’s te maken. En hier valt zelfs iets mee te winnen! Wie de Forze 8 op het water spot, maakt via Instagram kans op gratis Paddock Passes voor de Supercar Challenge, waar de auto ook in actie te zien zal zijn op de track.